De chianti is een rode italiaanse wijn die geproduceerd wordt in de streek tussen Firenze en Siena. De wijnstokken waarmee het mag worden geproduceerd zijn voor 80%-100% Sangiovese. Er zijn ook andere rood of witte (complementair) wijkstokken die gebruikt mogen worden, natuurlijk binnen een marge van max. 20%.

Rode complementaire wijnstokken

Abrusco, Aleatico, Alicante, Alicante Bouschet, Ancellotta, Barbera, Barsaglina, Bonamico, Bracciola nera, Calabrese, Caloria, Canaiolo, Canina nera, Carignano, Carmenere, Cesanese d'Affile, Ciliegiolo, Colombana nera, Colorino, Foglia Tonda, Gamay, Groppello di S. Stefano, Groppello Gentile, Lambrusco Maestri, Malbech, Malvasia nera, Malvasia Nera di Brindisi, Malvasia Nera di Lecce, Mammolo, Mazzese, Merlot, Montepulciano, Petit Verdot, Pinot Nero, Polleria nera, Prugnolo Gentile, Rebo, Refosco dal Peduncolo Rosso, Sagrantino, Sanforte, Schiava Gentile, Syrah, Tempranillo, Teroldego, Vermentino Nero.

Witte complementaire wijnstokken (max. 10%):

Albana, Alabarola, Ansonica, Biancone, Canaiolo Binaco, Chardonnay, Clairette, Durella, Fiano, Grechetto, Greco, Incrocio Bruni 54, Livornese Bianca, Malvasia Bianca di Candia, Malvasia Bianca Lunga, Malvasia Istriana, Manzoni Bianco, Marsanne, Moscato Bianco, Müller-Thurgau, Orpicchio, Petit Manseng, Pinot Bianco, Pinot Grigio, Riesling renano, Riesling Italico, Roussane, Sauvignon, Sémillon, Traminer Aromatico, Trebbiano Toscano, Verdea, Verdello, Verdicchio Bianco, Vermentino, Vernaccia di S. Gimignano, Viogner.

De naam

De oorsprong van de naam Chianti is niet zeker: volgens sommige versies zou het kunnen voortvloeien uit de Latijnse term clangor (lawaai), om het lawaai van jachtpartijen in de bossen waarvan het gebied rijk was te herinneren; volgens andere versies is de naam afgeleid van de Etruskische clante, de naam van Etruskische families die wijdverbreid zijn in het gebied, of altijd van de Etruskische clante (water) waarvan het gebied rijk was en is, en de groei van druiven bevordert.

De evolutie van melanges

Tot het einde van de 18e eeuw werd de wijn uit de Chianti-streek geproduceerd met alleen de druiven van de druivensoort Sangiovese; vanaf het begin van de negentiende eeuw werd de praktijk toegepast om verschillende soorten druiven te mengen om de kwaliteit van de geproduceerde (gemengde) wijn te verbeteren.

In die tijd werden verschillende melanges getest, maar het was Baron Bettino Ricasoli rond 1840 die de samenstelling openbaarde die hij het meest geschikt achtte voor het verkrijgen van een aangename, mousserende en drinkbare rode wijn en die later de basis zou worden voor de officiële samenstelling van de wijn Chianti: 70% van Sangioveto (lokale naam voor Sangiovese), 15% van Canaiolo, 15% van Malvasia; en de toepassing van overheidspraktijk op het Toscaanse gebruik; deze formule, waaraan later een witte druivensoort werd toegevoegd, de Trebbiano, wordt vandaag de dag nog steeds gebruikt, zij het in een minderheid en bijna altijd als een snee (mengsel van wijnen afzonderlijk gevinifieerd) niet als een mengsel. De meeste producenten gebruiken vandaag of alleen Sangiovese of Sangiovese met toevoeging van kleine hoeveelheden Merlot en / of Cabernet Sauvignon.

De Chianti op "film"

In de film The Silence of the Innocents, geregisseerd door Jonathan Demme in 1991, spreekt Anthony Hopkins (Hannibal Lecter) de beroemde zin: "Iemand die ooit een volkstelling hield, probeerde me ooit te ondervragen. Ik at zijn lever op, met een lekker bord tuinbonen en een goede Chianti ... ".
Hetzelfde personage, altijd gespeeld door Hopkins, verschijnt opnieuw in de film Hannibal, geregisseerd door Ridley Scott in 2001. In een scène waarin hij in een bar in Florence zit, op zijn tafel staat een fles Chianti Classico Riserva DOCG "Il Grigio".